Plaatsaanduidingen vind je vaak. Ook in inventarissen van boedels. Zo ook in een boedel uit februari 1750. Twintig Delftsblauwe stenen pannen.Vijf Spaanse dekens. Een Japanse deken.
Een Japanse deken? Bestaan die? En wat doet zo’n deken in het Friese plaatsje Ee? En hoe komt zo’n deken daar in 1750?
Geen idee. Maar die deken was er wel. Hij staat keurig vermeldt in een inventarislijst. Die ‘tot sterfhuis van Antie Gerbens‘. ‘Weduwe tot wijlen Haije Sijtzes tot Ee‘. Mijn voorvader.
Maar het gaat hier om die deken. Helemaal uit Japan. Een land waar Nederlanders in 1600 voor het eerst voet aan wal zetten. En waar pas in 1609 door de VOC een handelspost werd opgezet. Honderdvijftg jaar later heeft een deken de duizenden kilometers overbrugd. En is ie terecht gekomen in een uithoek van het land. Op een boerderij bij Ee.
Misschien had Antie de deken gekregen van haar vader Gerben. Zou kunnen. Die vader was namelijk schipper in Dokkum. En waarschijnlijk net als z’n broer Pieter grootschipper. Stonden ze aan boord van een zeewaardig zeilschip. En voeren ze via de Ee en de Lauwerszee de Noordzee op. En verder. Naar het Noorden, richting Kopenhagen, Riga en Gdansk. Of het Zuiden, naar Franse, Spaanse en Portugese havens. En wellicht ook naar het Westen, de oceanen over naar de onbekende verre werelddelen.
Beide grootschippers hoeven zelf natuurlijk niet zo ver te zijn geweest. In de havens onderweg zijn ze genoeg andere schippers tegen gekomen. En in ieder geval handelswaar vanuit alle windstreken.
Zo zou die Japanse deken in Ee beland kunnen zijn.
Van koemelker tot kastelein 